• امروز : پنج شنبه - ۹ فروردین - ۱۴۰۳
  • برابر با : Thursday - 28 March - 2024
کل 9296 امروز 0
4

آینده چین و تابوان

  • کد خبر : 6062
  • ۲۴ فروردین ۱۴۰۱ - ۱:۱۷
آینده چین و تابوان
یادداشت/ پرهام پوررمضان پژوهشگر حوزه روابط بین الملل

جمهور پرس/ با فرو پاشی شوروی و آغاز عصر چند جانبه گرایی فضای این عرصه این گونه دیده می شودکه  اختلافات قدیم کشورها روند کاهشی پیدا کرده است اما بعضی از این چالش ها فی مابین کشورها تبدیل به یک مسئله ی حاد شده است که بر نظم جدید بین المللی نیز تاثیر گذار است که از آنها می توان بحران اوکراین و روسیه ،چین و تایوان ،ایالات متحده با کشورهای تحریم شونده و …..را یاد کرد

اما اصولا شناخت بحران بدون تبارشناسی نمی تواند از اعتبار صحت سنجی کافی دارا باشد و همین مساله سبب می شود که در تحلیل دچار اشتباه استراتژیک شویم در این یادداشت به دنبال پاسخ به این پرسش خواهم بود که آینده ی سطح تنش میان چین و تایوان  چگونه خواهد بود ؟

از منظر جغرافیایی تایوان اولین حلقه از زنجیره جزائر اقیانوس آرامه که از سمت شمال به ژاپن ،از سمت جنوب به تایلند ختم می شود و همچنین از فیلیپین نیز می گذرد از این رو موقعیت جغرافیایی این کشور از اهمیت وافری برخوردار است و همین سبب می شود که در رویکرد دفاعی دیگر کشورها از جمله چین به این منطقه از اهمیت بالایی برخوردار باشد.

از منظر تبار شناسی تاریخی منطقه ی تایوان چندین بار دچار تغییر حکومت شده است و این بدان معناست که در ابتدا نزدیک به ۲۰۰ سال چین بر تایوان حکومت می کرده است و بعد در اثر حمله ی ژاپنی ها به این منطقه  چینی ها دچار شکست شدند و این دوره آغازگر دوران حکومت ۵۰ ساله ی ژاپنی ها بر این منطقه بود.اما در زمانی که کشور ژاپن در جنگ جهانی دوم در بلوک بازنده ها قرار گرفت و چین در بلوک مقابل ،این موضوع سبب شد تا تایوان به طور مجدد به چینی ها بازگردد و این مساله سبب ساز یک افتخار و غرور ملی برای این کشور شد که تا به امروز از قدرت هژمونی دیپلماسی عمومی آن استفاده می کند .

اما این نکته سبب شد تا یک جدایی در میان نیروهای روشنفکر در کشور چین رخ دهد و این امر بدین معنا بود که نیروهای کمونیست به دلیل فضای ایدئولوژِی و روانی جامعه ی چین در این کشور ماندند اما در طیف دیگر ناسیونالیست از کشور خارج شدند و مقصد خود را تایوان انتخاب کردند همین امر سبب شد تا در سال ۱۹۴۹ یک تقسیم بندی مهم در این منطقه صورت بگیرد و چین به دو قسمت چین و تایوان تقسیم شود.

ایالات متحده و آمریکایی ها به دنبال دو مولفه ی مهم یعنی نفرت و ترسی که از اندیشه سیاسی کمونیسم داشتند به یک راهبرد جدید نسبت به تایوان اندیشند و این آن بود که تایوان را از یک کشورعادی به یک کشور خاص تبدیل کنند و این مهم با خداد مهمی همچون کرسی های بین المللی تقویت شد اما باز با یک رویکرد سازمان ملل این جایگاه تایوان متزلل شد و دلیل این امر هم آن این بود که این سازمان باقطعنامه چین را به رسمیت شناخت .

اما شاید در اینجای یادداشت مناسب باشد تا نگاه چینی ها و ایالات متحده را به تایوان با استفاده از مقدمه گفته شده بررسی کنیم

چینی ها :حکمرانان چینی به شدت به این مسئله مهم می اندیشند که تایوان جزئی از کشور آنهاست و آنها یک واحد سیاسی مستقل اند و همواره به دنبال این نکته هستند که تایوان را به سرزمین مادری خود یعنی چین بازگرداند ،از تحلیل گفتمان های مقامات چینی می توان مطرح کرد که جدایی تایوان از چین را مخالف سیاستگذاری های جوان سازی ملی می دانند.البته چینی ها چند سالی است که در آن منطقه دو هدف را پیگیری می کنند نخست آنکه در هدفی کلان تایوان را به تسخیر در آورند و در هدفی جزئی نگاهی به تایلند دارند

ایالات متحده :این کشور در مقابل چین و تایوان سیاست ابهام راهبردی را در پیش گرفته است و این بدین معناست که در مقابل تایپه رویکردش این است که مستقل نیست و در آن سفارت هم ندارد و از طرف دیگر در شرایط خاص نظامی به سمت تایوان گرایش دارد .آمریکایی ها حتی صراحتا مطرح کرده بودند که اگر چینی ها بدون دلیل به تایوانی ها حمله کنند به کمک تایوانی ها خواهند رفت و درنقطه مقابل هم اگر تایوانی بهانه به دست چینی ها  بدهند وارد نزاع نخواهند شد.در شرایط فعلی هم بایدن در رابطه با تایوان همان سیاست ترامپ یعنی سیاست گذاری نزدیک سازی را در پش گرفته ،آمریکایی ها در پی سیاست های حمایت از دموکراسی در نظر دارند که دموکراسی تایوانی که یک دموکراسی دیرپا ولی بالغ است را تقویت نمایند

بزرگترین چالش میان تایوان و چین :

عصر جهانی شدن ،عصر وابستگی متقابل هست چین نمی تواند پیشرفت باورنکردنی تایوانی ها در فناوری ها به خصوص تولید میکرو چیپ را تحمل کند .دلیل این امر هم در این است که تایوانی ها امروزه بیش از ۹۰ درصد قسمت های حساس وسایل الکترونی از ریز ترین قطعه تا همواپیما را می سازند چینی ها در ۲۰۵۰یا ۲۰۳۰که گزینه بعید تری است به دنبال تسخیر همه جانبه هستند لکن این نکته بسیار مهم است که حائز اهمیت قرار داده شود.

در پایان این یادداشت باید مطرح کرد که جهانی شدن و اقتصاد امکان رخ داد جنگ های طولانی همچون اول و دوم جهانی را به هیچ کشوری نخواهد داد اما نکات ذیل قابل بیان است :

۱-حدود ۶۰ سال است تایوان به عنوان یک معضل امنیتی بین ایالات متحده و چین قرار دارد و این مانع مهمی می تواند در شراکت استراتژیک دو کشور است

۲-هر چه قدر چین به شوروی سابق و یا روسیه کنونی نزدیک شود تعهدات امنیتی آمریکا به تایوان بالاتر رفته و همچنین خواهد رفت

۳-چین به دنبال استفاده از گزینه نظامی برای تایوان نیست فقط می خواهد ابزار نظامی کسب کند و برای تقویت وجهه ی خود از منظر دیپلماسی دفاعی اعتبار بخرد

۴-چیزی که در روابط چین ،تایوان و آمریکا وجود دارد تغییر رویکرد واژه دشمنان دائمی به منافع ملی دائمی است

۵-بین تایوان و چین فقط در یک صورت جنگ می شود و آن این است که منافع تایوان مافوق منافع استراتژیک چین قرار بگیرد که در شرایط کنونی این مهم نیز رخ نمی دهد

لینک کوتاه : https://www.jomhoorpress.ir/?p=6062

نوشته های مشابه

ثبت دیدگاه

مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : 0
قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.