شعری از سوسن جعفرزاده

دل از تمامی دنیا بریده ام جز تو!
خطی به دور خلایق کشیده ام جز تو!
چه باغها و گلستان که جستجو کردم!
ز هیچ باغچه‌ای،گل نچیده ام جز تو!
به روی ماه تو سوگند می‌خورند همه؛
نگار چشم نوازی ندیده ام جز تو!
تمام مقصد من کوی دلفریب تو شد
گمان مکن که به جایی رسیده ام جز تو!
شبیه قطره ی اشکم که از پس هر بُغض
زچشم عالم و آدم چکیده ام جز تو
دلم کبوترجَلدت شد و گرفتار است
ز بام و دام همه، من پریده ام جز تو!

سوسن جعفرزاده