ماهبانوی قبیله
ماهبانو در قبیله شاهکاری بی مثال
موطلایی سبزه روی گونه ات کوبیده خال
بره آهویی رمیده خفته در آغوش دشت
چشمهایت می درخشد چون زبرجد سبزکال
عطرگیسوی تو چون آید به همراه نسیم
جمله دررقص اورد زلف و حریرو دستمال
می زند شیهه به صحرا وحشی باران وباد
اسب زیبایت سمند تندپای وسرخ یال
چشمه های این حوالی تشنه ی ساز تواند
کوزه شان پر کن تو هرشب با نی و اشک زلال
مهلتی ده دختر برنو به دوش بیقرار
تا ببیندکولی آواره ات احوال و فال
یک ستاره می درخشد در کف اقبال من
دست ما کوتاه و خرما بر نخیل ،این وصف حال
در هوای ماهبانو نیست این دل را قرار
می رود منزل به منزل سوی تو هر فصل سال
کوچ کن هر جا هوا دمساز احساس تو نیست
گاه قشلاق جنوب و گاه ییلاق شمال
مرضیه نیکویی
تقدیم به دختران ایل قشقایی
