جمهور پرس/جامعه با نشاط، جامعه پویا! موضوعاتی که این روزها بسیار از گوشه وکنار در موردشان می شنویم و وقتی در خیابان چند قدمی راه می رویم غریب بودن این واژه ها را از چهره های رهگذران درمی یابیم. جوانان، سالمندان و حتی کودکانی که نشاط و سرزندگی را کمتر می توان در بین آنها جست. در تعریف نشاط وشادی گفته شده است نشاط و شادی فرد به میزان دریافت او از کیفیت زندگی اطلاق می شودو هرچقدر فرد احساس رضایت بیشتری داشته باشد نشاط بیشتری نیز خواهد داشت و به تبع آن نشاط را به جامعه نیز منتقل خواهد کرد.
در نگاه اول به نظر می رسد احساس رضایت از کیفیت زندگی فرد به عواملی مثل میزان ثروت و درآمد، وضعیت مسکن، موفقیت شغلی، میزان سن، وضعیت خانوادگی و عواملی از این دست بستگی دارد، البته که نمی توان نقش این عوامل را درمیزان رضایت و نشاط افراد منکر شد، ولی تحقیقات نشان داده است که هر یک از این عوامل هم به تنهایی نمی تواند موجبات رضایت و شادی افراد را فراهم نماید. از آنجا که نشاط در سلامت جسمی و روانی فرد موثر است و احساس امنیت را نیز به فرد منتقل می کند قطعا هر آنچه که می تواند در نشاط فردی و بدنبال آن سلامت و نشاط و پویایی جامعه موثر باشد را نباید از نظر گذراند. در این میان مولفه دیگری که می تواند در کاهش یا افزایش شادی موثر باشد میزان تعامل افراد و ارتباط با دیگران وحس موثر بودن در امور عمومی است. میزان مشارکت افراد در فعالیتهای اجتماعی نیز از عوامل ایجاد نشاط اجتماعی است.آنچه که در تجارب جهانی در کلان شهرها نشان می دهد ارتباط مستقیم حس امید به آینده، حس مقبولیت اجتماعی و ارضای بخشی از نیازهای عاطفی در مشارکت اجتماعی شهروندان است که هر سه مولفه با نشاط وشادی افراد نیز ارتباط مستقیم دارد. حال سوال اینجاست که چگونه مشارکت اجتماعی موجب نشاط اجتماعی می گردد. سالهاست آنچه مورد نظراست جلب مشارکت اجتماعی شهروندان در امورشهریست، ولیکن مشارکت تا به شکل واقعی نباشد نخواهد توانست نتیجه مورد انتظار که همانا جامعه پویا وبا نشاط است را منجر گردد. بدیهی است که آنچه می بایست مورد توجه قرار گیرد این موضوع است که مشارکت اجتماعی با شرکت در امور اجتماعی تفاوت بسیار دارد چرا که در مشارکتهای اجتماعی افراد در تمامی فرایند دخالت داشته ومیتوانند موثر واقع شوند واین شکل صحیح مشارکتی است که ذکرآن شد. شهروندی که در احصا مشکلات محل زندگی خود،در انتقال اطلاعات پیرامون مشکل به مسیول وسازمان ذیربط، در ارایه راهکارهای ممکن درمرتفع شدن مشکل، مشورت وتصمیم گیری در معضل و نظارت براجرای تصمیمات دخالت دارد در نتیجه شهروندی متعهد، مسیولیت پذیربا حس تعلق به شهرو با نشاط وپویا بوده که می تواندخود سازنده جامعه با نشاط باشد. در این میان هر یک از اقشار جامعه از جوانان، سالمندان ، نخبگان، زنان و مردان می توانند نقشهای متفاوتی رادر خور موقعیت و توانمندی در موضوعات مختلف ایفا کنند. ایجاد نقش موثر برای هر یک از افراد در جامعه او را به سوی فرد تعلق گرا ، مسیولیت پذیر و با نشاط سوق می دهد. آنچه که امروز شاید بیشتر با آن مواجهیم شرکت دادن شهروندان در برخی از مراحل فرایندهای اجتماعی است که به دلیل جدی نگرفتن شهروندان وعدم اطمینان ایشان از تاثیر فعالیت آنها تمایل به مشارکت در فعالیتهای اجتماعی را نیز کاهش داده وعلاوه بر ایجاد اثر منفی فردی اثر اجتماعی مورد قبولی هم بجای نگذاشته است در حالیکه توجه به همین موضوع می تواند بخشی از رضایتمندی افراد ،ارضا بخشی از نیازهای اجتماعی و نشاط و شادابی فردی و در پی آن نشاط اجتماعی را شامل شود. در پایان سوال اینجاست که ما به عنوان فردی از جامعه و شهروندی در شهر خود چقدر سعی در بوجود آوردن شادی ونشاط در خود وخانواده با حضور ومشارکت در امور اجتماعی کرده ایم؟ شادیی که شاید سرمایه ای نیازنداشته و فقط همت می طلبد.
