دوختنت به این در، معجزه نمی کند
_می آید با بهار، همراه با گل لبخند…
_فصل رفتنش بود، بیماری را بهانه کرد
_ می گفت با من، به بهار زندگی اش رسیده!
_ آلرژی غم، به همه ی فصل هایت سرایت کرده، کنار بگذار این رویای محال را
تک سرفه های مزمن پریشانی، قاصدک را پر داد و شکوفه ی بهار خانه ام را پر پر…
فاطمه مهری