شعری از اسفندیار زیلائی

بوی قدیم دارد
قدم هایی که
لبخند می کشند
بر لب پنجره

کوچه
از شوق خنده ی چشم هایی
بارانی است

و ما قطره ای
گم گشته
رازدار هزار رُز بی سر

بیا پیِ آوازی از نور
راهی کوچ رود
دریا را جستجو کنیم…

اسفندیار زیلائی