چشم من تا كه به دنياي نگاهت واشد
قلم و واژه و دفتر نه، غزل شيدا شد
آسمان آبي دريا و غروب خورشيد
باتو در منظره ي پنجره ها زيباشد
جذبه ي آبي چشمان تو بوده ست يقين
قطره ای رود شدو رود اگر درياشد
اين نه آتش كه شبي برق نگاهت زد و عشق
شعله اي بر پر پروانه ي بي پروا شد
راز پيچيده ترين واژه ی قاموس بشر
در تب تند من و بوسه ي تو معناشد
اعتبار قلم و شاعر اين شعر تويي
چشم بر هم زدي و مطلع شعر انشا شد
مريم پاييزى
