مرا حالِ دگر دادی تو ای عشق
عجب شوری بسر دادی تو ای عشق
ز پا افتاده بودم سخت ناکام
سعادت را ثمر دادی تو ای عشق
توان و تاب ِ من کردی مُضاعَف
مرا از غم گذر دادی تو ای عشق
من و عشق و جنون و راز و مستی
تو عقلم را هدر دادی تو ای عشق
جهان بی عشق مفهومی ندارد
چه جانان خبر دادی تو ای عشق
غمین بودم و دلسرد و گرفتار
وجودم را شرر دادی تو ای عشق
عطا کردی به من طبع روان را
به من هم شعر تر دادی تو ای عشق