شعری از محبوبه نوری

شب است و بازی ذهن و سکوت و بی خوابی
خوشا تویی که مرا عاشقانه دریابی

شب است و شاعر شیدا به شعر رو کرده
ضیافت غزل و لحظه های شادابی

ندای هاتف شب خیز عاشقم گوید
بس است شاعر دیوانه درد بی تابی

شب است و چشم جهان رفته خواب ، می دانم
بشر به چهره ندارد نقاب خوش قابی

جهان‌ من شده پر از ملال و تاریکی
نمی شود شب من بی رخ تو مهتابی

محبوبه نوری